ओल्या ओल्या वाळूंत
तुझे नांव कोरताना
कणन् कण थरारतो
आनंदाच्या उर्मींनी
ओल्या हिरव्या वा-यांत
तुझा स्पर्श अनुभवतांना
लाजेनं लावलेल्या पापण्यांना दिसतं
ओठांवरचं अनोखं हसूं
गंधमधुर पहाट लेवून येते
तुझ्या हास्याची सुराभित वसने
मिटल्या पापणीत उमलतात
सोनेरी क्षणांची अदमुरी स्वप्नें
पूर्वेला उमटतं प्रकशाचं पहिलं पाऊल
गगनधरेच्या ओठांतून झिरपलेल्या
अमृतगारव्याला कवळत
अन् आसमंत उजळतो
तुझ्या आठवणींच्या स्निग्ध तेजांत
(१९६४)
No comments:
Post a Comment