हत्तीचा उपास

अप्पूघरचा एक हत्ती रडत कुढत बसला
म्हणला सगळे उगाच मला “ढब्बा अप्पू” म्हणतात
देवळात जाऊन मारुतीच्या जप करीत बसला
“लुकडा कर देवा मला,” आरती गाऊ लागला

     एके दिवशी हत्ती दादा सारसबागेत गेला
     पकडून त्याला कुणीतरी गावभर फिरवू लागला
    “हत्ती आला, पैसा द्या,” माहूत म्हणू लागला
     भोळाभाबडा माणूस त्याच्या पाया पडू लागला

शनिवारी हत्ती दादा पबमध्ये गेला
गंध लावून पगडी घालून कॉकटेल मागू लागला
हसले सगळे फिदीफिदी म्हणले हत्ती शाकाहारी

     हसले सगळे फिदीफिदी म्हणले हत्ती शाकाहारी 
     हत्ती म्हणला हरकत नाही, मला कोलेSस्टेरॉल नाही
     मग म्हणला मी व्हिगन, मुक्या प्राण्यांस मारत नाही

गेल्या वर्षी हत्ती दादा पिंज-यामध्ये अडकून गेला
शिकागोच्या प्राण्यांसोबत कडक थंडीत गारठून गेला
मैत्रीणीच्या आठवणीने रात्र रात्र झुरू लागला
स्वदेशाच्या विरहाने हमसून हमसून रडू लागला

     त्या वेळी गणपती बाप्पा हत्तीकडे धावून गेला
    “तुझं माझं एकच दु:ख,” असे त्याला म्हणला
    “जीममध्ये आपण जाऊ, भरपूर व्यायाम करू,
     दहा दिवसांत दोघे आपण एकदम फीट होऊ”

हत्ती म्हणला, “त्यापेक्षा हरतालिकेचा उपास करू,
तुझ्या आईने डॅडींसाठी हाच त्रास सोसला होता”
दोघे गेले तळ्याकाठी शिकागोच्या लिंकन पार्कात 
शंकर बाबा हसू लागला मिश्किलपणे हिमालयात

देवाचं पत्र

एकदा मला देवाचं                      “माग तुला काय हवं,”
पहिलं पत्र आलं                          त्यानं मला विचारलं
अक्षर त्याचं वेडंवाकडं                 "तुझ्यासोबत काही क्षण," 
मला नाही आवडलं   १                 मी सांगून टाकलं   २ 

माझं बोलणं त्याला                       मग मला देवाचं
ऐकूच नाही आलं                         दुसरं पत्र आलं
“तुला काय हवं सांग,”                 “फळे, फुले, भक्ती नको,
मी उलट विचारलं   ३                   भजन तुझं मला नको,”   ४

“दूध, दही, पूजा नको,                 “हे नको, ते नको,
उदबत्तीचा दर्वळ नको,                मला तुझं काहीच नको,
प्रेम तुझं मला नको,                      गाणं तुझं मला नको,
विधी तुझे मला नकोत,”   ५            काव्य तुझं मला नको”   ६

काय नको काय नको                    तिसरं पत्र नाही आलं,
त्यानं मला सांगितलं                      मन माझं बावरलं
काय हवं काय हवं                       रोज त्याच्या पत्राची
काहीच नाही सांगितलं    ७            वाट पाहत राहिलं    ८

भावशून्य दुसरं पत्र                       व्याकरणाच्या चुका काढून
मला नाही आवडलं                      पत्र त्याचं फाडून टाकलं
निर्विकार देवाचं                           त्याला मी आवडत नाही
मागणं नाही कळलं   ९                 न सांगताच कळून चुकलं   १०

त्याच दिवशी देवाला                     त्या दिवसानंतर मला
माझं उत्तर धाडलं                        कुठलंच पत्र नाही आलं
“मला तुझं काहीच नको,”              मग काय हवं ते मी 
सांगून त्याला टाकलं   ११               कवितेलाच सांगितलं  १२ 

उठा स्त्रियांनो !

स्त्री मुक्तीचे यूग बदलले                      उठा स्त्रियांनो, स्वप्न भंगले !
सूर्य उगवला पहाट झाली                     उघडा डोळे, रात्र संपली !
तेच पीठ ते कितीदा दळले                   रडगाण्याची मैफिल रंग्ली
गतकाळाची होळी झाली,                     गेले श्रोते सकाळ झाली,
होळी झाली !   १                                सकाळ झाली !   २

अन्यायाच्या कडू ताकाला                     तक्रारीच्या बासुंदीची
द्याल कितीदा उगा फोडणी ?                रबडी झाली करपून गेली
काटकसर ती पुरे स्त्रियांनो                    स्वयंपाक तो आवरुन ठेवा
नवे दूध दही आणा,                             कर्तृत्वाला सज्ज अता व्हा,
स्त्रियांनो, नवे दूध दही आणा !   ३          सज्ज अता व्हा !   ४

टीपा आसवे झाडून टाका                      कोमल हुशार निर्भीड अबला
जखमांची रांगोळी                                मी नारी का पुरुष ?
रडरड कटकट पुरे अता ती                   नाजूक सुंदर शूर भयंकर 
करुन काही दाखवा,                            पुरुष व्हायचे मजला, 
स्त्रियांनो, करुन काही दाखवा !   ५         नारी राह्यचे मजला !   ६

हेही हवे अन् तेही हवेसा                        उठा स्त्रियांनो, शास्त्रे गणिते
मूर्खपणा तो सोडा                                वाट पाहती तुमची
समानतेची खाज असे तर                       इथे नव्हे तर तिथे भूवरी
करुन काही दाखवा,                             कोण तुम्हा आडवी ?
स्त्रियांनो, करुन काही दाखवा !   ७          स्त्रियांनो, कोण तुम्हा आडवी ?   ८

समानतेचा ध्यास असे तर                       ज्ञान न पाही लिंगभेद कधी
उकला सृष्टीची गणिते                            शास्त्र न जाणे भावभावना
उठा स्त्रियांनो, पुरे मनोरथ !                   असेल इच्छा मार्ग नक्की तर
काम करुनी दाखवा,                             कांगावा थांबवा,
स्त्रियांनो, काम करुनी दाखवा !   ९          स्त्रियांनो, कांगावा थांबवा !   १०

मर्दासम वागवा नराला                           उठा स्त्रियांनो, स्वप्न भंगले !
मर्दासम वागवा                                    उघडा डोळे, रात्र संपली !
ठोकरले कुणी टक्कर त्यासी                    त्यागाचा मुखवटा उतरवा
मर्दासम तुम्ही द्या,                                 डोळे उघडुनी चला, 
स्त्रियांनो, मर्दासम तुम्ही द्या !   ११             स्त्रियांनो, डोळे उघडुनी चला !  १२