किती तुझी वाट पाहूं? उन्हे आली जांभयाला
सोनचाफ्याची हलचाल डोळ्यां लागे खुपायला
किती तुझी वाट पाहू? सांज गेली रे आंबून
पक्षी सारे गप्प झाले पाहुन् अंधेरा लांबून
किती तुझी वाट पाहू? रात आली रे सराया
दमलेल्या नयनांना कोण आतां रे चुम्बाया?
झाली आहे निजानीज खुपे घड्याळ्याचें गान
पेला ओठासाठी उभा शीळ जाते वेडावून
षाsर अंधार दाटला होते कशी घालमेल
पहांटेची हाक आली तरी नाहीं रे चाहूल
दोन माडांच्या कुशीत चांद बघ घुसळला
चांदण्यांची जागा भरी नयनीची अश्रुमाला
दमले रे हांकारुन नको असा अंत पाहूं
दृष्टी निजायला गेली... किती तुझी वाट पाहूं?
(१९६५)