आमचं कसं शिस्तीत होतं तुमचं कसं बेशिस्त असतं
आम्ही पहाटे उठायचो सकाळी उशीरा उठायचं
बाबांना अहोजाहो करायचो बाबांना अरेतुरे करायचं
आईचं ऐकायचो आईचं, आणि ऐकायचं?
उलट नाही बोलायचो सुलट नाही बोलायचं
शाळेत गप्प बसायचो शाळेत बेताल वागायचं
गुरुजींचे रट्टे खायचो बाईंचं डोकं खायचं
रात्री पाढे, पावकी, निमकी, रात्री फेसबुक, इमेल,
स्तोत्रे, आरत्या म्हणायचो इंटरनेट चाळायचं
पार्टीसाठी घरामध्येच पार्टीसाठी हॉटेलात
शिरा पुरी खायचो १. नूडल्स बिडल्स खायचं २. आमच्या काळी - हे होतं, ते होतं, असं होतं, तसं होतं, हे चालायचं, ते नाही चालायचं ...
तुमच्या काळी - हे नाही, ते नाही, काहीही आहे, सगळंच चालतं, सगळंच भारी असतं ३.
आम्ही कधी तुम्ही कधी
उपाशी पोटी झोपलो एकटे वाटून झोपता
दु:ख छातीवर झेललं दु:ख आल्यावर पाठ फिरवता
सवयीने एकत्रच राहिलो स्वातंत्र्यासाठी एकटेच रहाता
कीर्तन, पुराण ऐकलं योगा, विपश्यना क्लास लावता
कठीण परिस्थितीत कठीण परिस्थितीत
देवाचं ध्यान केलं ४. मानसोपचारतज्ञाकडे जाता ५.
आम्ही - नाटकं पाहिली, चित्रपट पाहिले, गावभर फिरलो, हसलो, रडलो, जगलो
तुम्ही - सोशल मिडीया पहाता, मूव्ही पहाता, जगभर फिरता, हसता, रडता, जगता ६.
आमचं कसं - तुमचं कसं, असा काथ्याकूट पिढ्यान् पिढ्या होतो
शेवटी, कुणाबरोबर तरी किंवा एकटेच, तुम्ही-आम्ही दोघंही जगतो
तान्हेपणी आई दिसली नाही तर भोंगा पसरतो
मोठेपणी इजा झाल्यावर “आई गं,” म्हणून कण्हतो
मोठे संकट आल्यावर कुणापुढे तरी मदतीसाठी हात पसरतो
देवाला, डॉक्टरला, आईला, मित्राला, कुणाला तरी शरण येतो ७.
देव असो वा नसो, डॉक्टर असो वा नसो,
एकटे असू, दुकटे असू, तुम्ही-आम्ही अचानकच मरतो
वरवरचं वागणं दूर केलं तर, आमचं-तुमचं,
आपलंच म्हणूया, नक्की काय वेगळं असतं? ८.
Afalatun!.... ratnadha tuzya sarva kavita keval apratim!
ReplyDelete