एकच चूक

नवे कोरे नाव घेऊन नवीन देशात निघून गेला
नवीन गावात घर घेऊन नवे जीवन जगू लागला
नव्या गावात सारेच नवे, नवी माणसे, नवे मित्र,
नवी भाषा, नवी नोकरी, नवे काम करु लागला
नवीन घरी नवा बिछाना, नवी दुलई, नवी छोकरी
नव्याची नवलाई टिकेपर्यंत नवी झोप घेऊ लागला
                               
नव्या झोपेत स्वप्ने मात्र जुनीजुनीच पडू लागली
जुन्या गोष्टी विसरण्यासाठी आता तो डॉक्टरांकडे गेला
एक गोळी घेतल्यानंतर स्मरणशक्ती मंद झाली
नवीन भाषा, जुनी स्वप्ने, सारे काही विसरून गेला
“नवी छोकरी” पुढे येताच त्याने तिला झटकून टाकले
तिची नवीन थप्पड मात्र नवीन गाली जुनीच वाटली
                                 
पुन्हा दु:ख पूर्वीसारखेच, पुन्हा एकटे वाटू लागले
नवीन नवीन काय नक्की ? असे आता वाटू लागले
परत सगळे नवीन जुळवता कितीतरी तगमग झाली
सारे पुन्हा घडवून आणता त्याची मात्र चाळीशी सरली

                त्याची एकच चूक झाली:

आयुष्याचा रस्ता त्याला “फक्त वन वे” वाटला होता
त्याला काय माहीत की – तोच रस्ता –
वन वे, तरीही, वेगवेगळ्या वर्तुळांतून चालला होता ?