एक स्वप्न असं पडतं

एक स्वप्न असं पडतं
उंच उंच जिन्यातून,
वर खाली पळताना,
धाप लागते, श्वास अडतो,
बाहेरचा मार्ग सापडत नाही,
बाहेरचा मार्ग सापडत नाही.

एक स्वप्न असं पडतं
ह्या देशातली, त्या देशातली,
सारी माणसे पुण्यात असतात,
इकडे तिकडे भटकताना
"लिओनेल ग्रू" स्टेशन येतं
"लिओनेल ग्रू" स्टेशन येतं.  

एक स्वप्न असं पडतं
सगळीकडे पाणीच असतं,
कसेबसे तरंगताना,
इतर कुणी दिसत नसतं,
किना-याचा पत्ताच नसतो,
किना-याचा पत्ताच नसतो. 

एक स्वप्न असं पडतं
त्याचं हसणं ऐकू येतं,
काळा स्वेटर स्पष्ट दिसतो,
तिचा भास होऊन जातो,
दूर पळून जावसं वाटतं,
दूर पळून जावसं वाटतं. 

एक स्वप्न असं पडतं
विमान लवकर सुटणार असतं,
मोठा पल्ला गाठायचा असतो,
आईबाबांचा निरोप घेताना,
तुटून जातेय असं वाटतं,
तुटून जातेय असं वाटतं. 

एक स्वप्न असं पडतं
पाच क्षणांची गोष्ट मनात,
पाच तास चालू राहते,
पुन:पुन्हा तेच दिसते,
काय खरे काय खोटे,
काहीच मला कळत नाही,
काहीच मला कळत नाही.