पाखरू

बागडते ते फुलाफुलांवर

हासत खेळत अल्लड वेडे

अचिंत निर्भय स्वप्नाळू अन

फुलपाखरू, मन पाखरू   

गोंजारून बांधून ठेवले

धरता धरता उडून गेले 

उडता उडता ढगांमांगुनी

कधी चमकले कधी बरसले 

काय तयाचे सांगू नखरे ?

अपुरे न पुरे शब्द अधुरे 

जुन्या फुलांच्या नव्या स्मृतीवर 

भरकटले, विरघळले का रे ?

चुकले, थकले, पंख चिमुकले

सरोजपुष्पी क्षणी पहुडले

सायंकाळी नभी उडाले 

सूर्याच्या अस्ता ना फसले 

उडत राहले, उडू राहू दे 

भरकटले, भरभर भटकू दे

नव्या जगाची नव्या दिशेची 

ऊर्जा त्याला सतत मिळू दे