कोकण देशाकडे

निळे जांभळे झरे वाहती हिरव्या कुरणावरती
फुलाफुलांची नाजूक नक्षी पाऊलवाटेवरती

फूलपाखरे रंगीत मोहक बागडती वेलींवर
कोकीळ पक्षी गाणे गाती प्रेमाचे आराधन

दूर कुठेसे समुद्रकाठी देऊळ पडझडलेले
भरतीच्या लाटांनी थकले म्हातारे झालेले

रेतीवर रांगोळी साधी शंख शिंपले कवड्यांची
कुणी काढली इतकी सुंदर? सांग मला गे आई

वेलांटी बगळ्यांची धूसर आकाशी गगनात
झेप उंच परी नजर भूवरी समुद्र लाटेवर

निसर्ग राजा साद घालितो वनराई बोलविते 
चल ना आई जाऊ आपण कोकण देशाकडे