कशी सांगू प्रिया तुला
माझी विरहवेदना
तिचा रवाळी उन्मेष
शब्दरूपच घेईना
रंग डाळिंबी पाकळ्या
झाल्या अबोल अबोल
गर्भरेशमाची ऊल
साहवेना तिचा सल
रसरंगात्मक गंध
हेमरंगी आणि पंख
कौमुदाची शुभ्र झूल
सांकळले सारे मूक
सखा सागरापल्याड
रेंगाळल्या पाखरांच्या
निस्वरशा अस्तित्वाला
वेध मंद हुंकाराचा...
(अश्विन वद्य दशमी, शके १९०३)
No comments:
Post a Comment