तुजवीण रजनी

निजली मैना निजला राघू
निजले वृक्ष नि वेली 
मंद झाली ज्योत समईची
निजला हरी मंदिरी

जड झालेले नयन दाटती
दिसे तुझी सावली
भास मनाला उगाच होई
भिववी रजनी काळी

निशिगंधाचा गंध पसरतो
मदनबाण दरवळतो
सुवास त्यांचा, गहिवर येतो
रात्रीच्या प्रहरात

मऊ बिछाना काट्यांसम रे
सर्वांगी टोचतो
निद्रादेवीचा शाप मला अन्
जिव्हारी लागतो

कुठे हरवशी सांग सख्या रे
गगनी का स्वर्गात?
तुजवीण रजनी साहेना मज
अडखळतो रे श्वास